Ne garip şey şu insan. Alexis Carrel “İnsan Denen Meçhul” kitabında bu bakımdan ele almasa da çözülemeyecek bir meçhul olduğunu söylüyordu. İnsanı anlamak ve onu tarif etmek dünyada olacak bir iş olmasa gerek. Hasan Ali Toptaş işte tam bu noktada bu meçhul varlığın bir açıdan tarif ediyor. Bunu öyle güzel işlemiş ki romanda her sayfasında “ah evet, biz insanlar acımasız varlıklarız” diyorsunuz. Çünkü bizler acımasız varlıklarız. İnsanların acılarına seyirci olmayı, o acılardan kendimize çıkar sağlamayı ve acılara gülmeyi çok iyi beceriyoruz. Öyle sıradanlaştı ki insanların acılarını seyredip buna tanık olmak öyle sıradan ki. Üstelik bundan çıkar sağlamayı da kesinlikle ihmal etmiyoruz. Kimisi maddi kazanç sağlıyor, kimisi “bunu da gördük ya” diyerek benliğini tatmin ediyor. Oysa ortada o kimin başına gelirse gelsin dizlerini büküp gözlerini dolduran tek gerçek “acı”. Sınav yoğunluğum sebebiyle kimi günler okuyamadım ama gözüm hep onun üzerindeydi. Bir solukta bitebilecek akıcı bir üsluba sahip olan bu roman. İçerdiği betimlemeler ve duyguları dile getirişiyle de içinizde farklı hisler uyandıracak. Hasan Ali Toptaş ile ilk tanışmam olan bu kitapta klasik bazı algılardan rahatsız olmam dışında her şey çok güzeldi. Kendinize bir gece başka bir aleme taşımak istiyorsanız. Haydi “Kör Kuyularda” Güldiyar ile buluşmaya.

Beni Kör KuyulardaHasan Ali Toptaş · Everest Yayınları · 202010,2bin okunma

·

3 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

fikir mahkumu