Bir yönüyle kibir de, verileni küçümserken sergilenen nankörlük gibi geliyor bana Hocam.
Yakın bir dostum, kendine nankör diye hitap ederdi ve tevazusu çok etkileyiciydi...
Kendini nankör diye nitelemek çok hoş bir tevazu gerçekten. Kendini böyle tanımlayan birinin diğer bir çok insandan bu kavrama daha uzak olduğunu düşünmek lazım aslında. Kendi dikkat ettiği ölçüden daha fazlasına talip olduğu anlamı taşısa gerektir...
Buradaki nankörlük ise, kibir kavramına çok uzak olmamakla birlikte yazının devamında daha çok minnet kavramına atıfta bulunuyor...
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.