Ben garip çizgilerle uğraşırken başbaşa
Rastlamıştım duvarda bir şair arkadaşa
“On yıl var ayrıyım Kına Dağından
Baba ocağından, yar kucağından
Bir çiçek dermeden sevgi bağından
Huduttan hududa atılmışım ben”
Altında bir tarih sekiz mart otuz yedi
Gözüm imza yerinde başka bir ad görmedi.
Artık bahtın açıktır, uzun etme arkadaş !
Ne hudut kaldı bugün ne askerlik ne savaş.
Araya gitti diye içlenme baharına
Huduttan götürdüğün şan yetişir yârına.
.
.
.