Sait Faik şüphesiz ki Türk edebiyatının öykü alanında en başarılı isimleri arasında yerini alır. Yazmayı o kadar sever ki bunu şu sözle ifade eder:
“Yazmasam deli olacaktım”
Ona bu ününü veren yazması değil, farklı yazmasıdır. Onun öykülerinde sıradan insanların yaşantısını bulmak mümkündür. Doğayı, ağaçları, insanları dünyada gördüğü her şeyi kucaklar.
Bu kitabında da bir öyküsünde şu ifade geçiyor;
“ Dünyayı insanları riyasız kucaklamak istiyordum .“ İşte böylesi tatlı bir yazar. Yine çok bilindik biz cümlesi ile karşımızda yazar.
“Bir insanı sevmekle başlayacak her şey.“
İşte bu felsefesi bu yazarı sevmemdeki en büyük etken. Çünkü bilirim ki sevgi şifadır. Kitapta en beğendiğim öyküyü de şuraya bırakıyorum.
-Stelyanos Hrisopulos Gemisi-