Montaigne 1533_1592 yillari arasinda yasamistir. Ailesi onun iyi bir eğitim almasını sağladı. Alman bir eğitmen tarafından yetiştirildi. Eğitim süresince Yunan ve Latin edebiyatını ve dilini öğrendi. Bordeaux Edebiyat Fakültesi'nde felsefe okudu. Kitabın ilk sayfasında geçen; Okuyucu kitabın özü benim: Boş vakitlerini bu kadar sudan ve anlamsız bir konuya harcaman akıl kârı olmaz. Haydi uğurlar olsun. Bu cumle yüzünden okumadığim bir kitaptı. Ama biz Montaigne dinlemiyoruz bu kitabı okuma sıralarında ilk sıralarda koyuyoruz. Hemen hemen her cümlenin altını çizdiğim ve not aldığım bir kitap oldu denemeler. Insanları ve kendisini çok iyi ele almış bizleri düşünmeye ve insanlığımızı tanımaya başlıyoruz bu kitapta insanın doğumundan ölümüne kadar geçen türlü türlü hallerini bir arkadaşına yazdığı gibi yazmıştır. Kitabın belli bir düzende veya belli bir sıra veya belli bir program dahilinde yazmamış aklına estiği gibi yazmış denemeleri. Son olarak felsefe kitabı olması gözünüzü korkutmasın kitap çok sade günlük dille yazılmış bir kitap gayet akıcı severek ve beğenerek okuyacağınız bir kitap olacak kitapla kalmanız dileğiyle. ALINTILAR Biri çıkıp düşüncemizin tersini söyleyidi mi, onun doğru söyleyip söylemediğine değil, doğru yanlış, kendi düşüncemizi savunmaya bakarız. Bizi düzeltmek isteyene kollarımızı açacak yerde, yumruklarımızı sıkıyoruz. Ben dostlarımın bana sert davranmasını istiyorum: Sen bir budalasın, saçmalıyorsun, desinler bana. Ben, dostlar arasında açık yiğitçe konuşulmasını isterim. Dostların düşüncesi neyse sözleri de o olmalı.... Dostlar arasındaki bağ sert yırtıcı olmalı En iyisi gençlerde öğrenme hevesini ve sevgisini uyandırmaktır, yoksa kitap yüklü birer eşek yaparız onları, kırbaç zoruyla bilim dolu bir çanta taşıtıyorlar onlara; oysa bilimi evimizde saklamak yetmez, evlenmek gerek onunla. Yaşamayı ölüm kaygısıyla, ölümü de yaşama kaygısıyla bulandırıyoruz. Biri değerlendiriyor, öteki de korkutuyor bizi.