Stephen King'in 1982'de yazdığı Kuşku Mevsimi yazarın 4 hikâyesinden oluşuyor...ama aslında 2 roman ve 2 hikâye barındırıyor demek daha doğru; çünkü örneğin Yetenekli Öğrenci 239 sayfa, Ceset de bir o kadar tutuyor. Altın Kitaplar yazarın Ceset adlı "hikâye"sini ayrı bir kitap olarak basmıştı. "Kuşku Mevsimi"nde de artık hepimizin bildiği Esaretin Bedeli adlı hikâye de yer alıyor. İlk basımında bu hikâye "Rita Hayworth'ı Seven Adam" olarak yayınlanmıştı. Kuşku Mevsimi ya da gerçek adıyla Farklı Bir Mevsim, Stephen King'in kaleminin en kıvrak eserlerinden biri sayılabilir. Ceset de, Esaretin Bedeli de oldukça kalburüstü hikâyeler çünkü. Özellikle de Ceset çok güzel, etkileyici bir büyüme öyküsü. Esaretin Bedeli sanki Stephen King'in yazmayacağı türden bir hikâye gibi görünüyor. Ancak kitabın gerçek vurucu noktası kesinlikle "Yetenekli Öğrenci". "Yetenekli Öğrenci" okurken beni rahatsız etti açıkçası. Ben King'in insanı doğa üstü, açıklanamayan, garip korkutucu olaylarla sarsan, onu yok eden, delirten, mücadele ettiren hikâyelerine alışığım. Okurken bir palyaçonun insan öldürmesi, bir kara adamın kötülüğün baş temsilcisi gibi dünyanın sonunda geride kalan iyilere savaş açması, canlı arabaların intikam alması ya da sise saklanmış garip yaratıkların insanları yok etmesi, pis pis sırıtan daktiloların yazarları çıldırtmasına vb. alışığım ve bunların hepsi bütün gerçek dışılıklarına rağmen son derece yazara has bir evrende olduğumu bana hissettiriyor. Bu yüzden; 13 yaşında bir çocuğun Amerika'da yeni bir kimlikle yaşamaya çalışan 70li yaşlarında bir eski naziyi şantajla bir şekilde eline geçirip onunla kukla gibi oynamaya başlaması ve zamanla herşey birbirine dolaşırken hem büyüyen çocuğun hem de nazinin ayrı ayrı bir seri katil gibi hayvanları, ayyaşları, serserileri öldürmeye başlaması beni ürküttü açıkçası. Benim okuduğum S. King kitaplarının hiç birisinde yazarın insanın kötülüğüne sebep olarak insanın çürümüşlüğünü, ruhunun kokmuşluğunu gösterdiğini hatırlamıyorum. Yetenekli Öğrenci'yi okurken rahatsız olmamın sebebi yazarın bu sefer hayalleriyle süslediği bir dünyadan değil, son derece olağan bir dünyadan söz etmesi oldu. Todd ne kadar ürkütücü, ne kadar gerçek bir karakter. Joyce Carol Oates'un bir seri katili anlatan Zombi adlı kitabını en fazla 40 sayfa okuyabilmiştim, bu kadar negatiflik bana fazlaydı zira. Polisiye hikâyeler de- en azından benim okuduklarm- sarsılmış bir dünyadan söz etse bile suç muhakkak çözülür, suçlular ele geçer, bir şekilde düzen sürdürülür. Bu da konformist bir lezzet olmalı. Stephen King ise hikâyenin son kısımlarında İsrailli ajan üzerinden yaptığı saptamalarda ve hikâyenin nihayetinde geçici bir çözüme ulaşsa ve bize sunsa bile o rahatlama hissini bulamıyoruz, çünkü hikâyenin dışına taşan bir uğursuzluk, rahatsız edicilik var. Herhalde bunu başarabilmesi Stephen King'in iyi bir hikâyeci, iyi bir anlatıcı olmasından olsa gerek. Kuşku Mevsimi'ni bu kitabı henüz okumamış olan bütün Stephen King severlere öneririm.

Kuşku Mevsimi ve Esaretin BedeliStephen King · Altın Kitaplar · 20151,192 okunma

·

68 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.