İnsan yorulur... Aynılığın içinde kaybolur... Ve bu kayboluş artık çok daha süratli..! Günümüz sistemlerinde kurulmuş bir çarkın içinde insan, mekanizma olarak sürekli aynı döngüyle hayatına devam eder oldu. Zaman mefhumu kayboldu ve insan içinde bulunduğu maddi, sosyal hayata tamamen duyarsız kaldı. Öğrenciler uzun bir süreci eğitim için harcadı, çalışanlar içinde bulundukları işi aynı döngüde devam ettirdi, evlilikler ya da arkadaşlıklar zaman içinde belli bir çizgide seyredip sürer oldu. İşte insanın kendini kaybettiği kırılma noktası da bu döngünün içine hapsolduğu andır. Aldığı eğitime, yaptığı işe ve çevresine tamamen duvar örer insan. Soyutluk kavramı varlığına siner ve monotonluktan kurtulamaz. Ördüğü bu duvarların içinde kıvranır kalır... İnsan düşer... Hem kendini hem de çevresini yok eder bu düşüşte..! Kazandığı her alışkanlık güzel olmaz ve bu düşüşü daha da hızlandırır..! İnsanda yanlış olana yönelme ve inanç sisteminin körelmesi tabiri caizse tam anlamıyla bir bataklık hissi uyandırır. Her harekette daha da dibe çöker... Bu çağın en modern hastalığı yozlaşma ve yabancılaşma, kitabın ana teması olmuştur. Ziyadesiyle sosyolojik bir inceleme niteliğinde oluşu, bireysel sapmanın toplumsal dağılmaya nasıl sebep olabildiğine ayna tutuyor. İçindeki öyküler ise tam bir karmaşa. Anlamlandırma sıkıntısı çekiliyor olsa da, mevzu bir yerde kendini alenen gösteriyor ve bu da aslında zaman zaman yaşadığımız o boşluk hissine tekabül ediyor. Hem boşluk, hem kirlilik hem de ömre bela.. Ucundan kıyısından bizim hallerimize dokunuyor yani.

Rasim Özdenören bu eserinde noktalama işareti kullanmamış. İlk sayfalar göze biraz garip gelse de sonrasında kalemine aşina biriyseniz şayet hikaye akıyor ve eksik olan ne nokta ne de virgül oluyor. Eksik olan sadece insanlık oluyor..! Keyifli okumalar olsun... ❁❀✿

ÇarpılmışlarRasim Özdenören · İz Yayıncılık · 2018214 okunma

··

2 artı 1'leme

·

100 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.