Hâkikat doğacak güneştir, inan! "Acımak" bir günlükle belirtiyor bize yanlışın ardında saklanan gerçekleri, asıl düşünülenin aslında gerçeğin kendisi gibi görünmekten ibaret olabileceğini.. Ve düşünüyorum tekrar sorular silsilesinde ben.. Gerçek olarak görüp inandıklarımız, sandığımız kadar gerçeklik barındırıyor mu acaba? Gerçek olana mı inananıp yolumuzu çiziyoruz, yoksa bize gösterilmek istenenin içinde mi kaybolup gidiyoruz? Bir an durup düşünsek, bir şeyleri sorgulamak ihtiyacı hissetsek kabule yönelmeden, belki farklı bir yoldan ulaşacağız aynı sona; fakat farkı olacak elbet ki o fark giderken rastladığımız dikenlerin yerini açan çiçeklerin alması.. Bir insan ve onun hakkında söylenenler.. Söylenenler ki hep aleyhte.. Kötü, çirkin ne var ise yüklenmiş üstüne. Kendisine sorulmaya bile gerek görülmemiş hükmü verilmiş bir beşer, belki sorulsa anlatacak içini dolduran hüznü, bir el bekliyor kalkmak için bulamayıp kuvveti kendi bedeninde, elinden tutmasına bile gerek yok dinlesin yeter; fakat dinlemekten daha kolay geliyor söylemek, yargılamak; ama unutulan bir şey var.. Sabahın sonunda gece gelir, bu açıktır ve bilinir; lakin unutuluyor zamanı bilinmez doğrunun da gelip yanlışın üzerinde gözükeceği.. Hafızalarda yer etse belki durumlar onaylanmadan düşünülür üzerinde.. Ah bir düşünülse.. Düşünülse, en aklın almadığının bile doğru olarak gelip yanlışı çürütebileceği keşke, keşke...

AcımakReşat Nuri Güntekin · İnkılap Kitabevi · 200239,4bin okunma

·

9 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Emine Karakaş