Orhan Pamuk incelemeleri okudukça yazar hakkında daha çok heyecanlanıyorum değerli Semih. Sen de bu incelemende postmodern romanda kullanılan tekniklere ve sembollere epey mantıklı açılardan yaklaşmışsın.
Askerde Orhan Pamuk’tan Kar ile Kara Kitap’ı okurken ve yazarın kurmacadaki başarısını, betimlemeleri kurarkenki ustalığını gördükten sonra “bu adam çok zeki abi yaa” gibisinden sesli bir düşünce çıkmıştı ağzımdan. Yani bu adamın kitaplarından farklı bir zevk alıyorum.
Sen de gerek İstanbul ile gerekse de ayna ve masa gibi romanın kilit ögeleriyle sıra sıra ilerleyen bir inceleme yazmışsın. Çalıntı iddialarına pek kulak asmamak gerek. Zira Pamuk yaptığı işin hakkını veren sayılı yazarlarımızdan biridir bence. Nasıl ki Rap’te başka şarkılardan sample kullanıp kendi şarkını üretmek varsa, postmodern edebiyatta da metinlerarasılık vardır senin de dediğin gibi.
Eline sağlık dostum