"Seyahatin önündeki tek engel kapının eşiğidir." diye bir Bosna atasözü duymuştum bir zamanlar. İşte o eşiği aştığın anda başlar hikayen ve
Rasim Özdenören aşılan o eşik sonrası yolculuk hikayelerini almış kaleme...
Peki burada "eşik" sadece kapı önü müydü..?
Karar verme, adım atma, ikna olma süreci de bir eşikten atlama değil