Hint felsefesine göre tüm varoluşun temelinde, kendini purusha ya da prakruti, yani eril ya da dişi enerji olarak ortaya koyan birleşik, evrensel ve kozmik bir bilinç yatar. Purusha tercihsiz, pasif farkındalıktır; biçimin ötesindedir ve ondan sıklıkla Shiva ya da evrenin yang (eril) prensibi olarak bahsedilir. Prakruti, ilahi yaratıcı iradedir ve ondan sıklıkla yaratıcı güçleriyle biçimi ve gerçekleşmeyi ortaya çıkaran Shakti ya da yin (dişi) enerji olarak bahsedilir. (...) İkilikler üzerine kurulmuş dünyamızda, her canlı bu iki enerjiye sahiptir.