Merhaba 1K değerli okuyucuları :)
Yalnızlık oldukça karanlık bir kavramdır. Çünkü yalnızlık insanın onu nasıl yaşadığına bağlıdır.
Yalnızlık bazen huzurdur insan için, bazense hüzün. Bazen korkudur, korktuğudur, kaçtığıdır. Bazense insanın kendi kendini arayışıdır tüm hayatı boyunca.
Yalnızlık öğretir insana bilmediklerini, başka insana nasıl muhtaç olduğunu, çünkü insan sosyal bir varlıktır ve istese de kopamaz diğer insanlardan, muhtaçtır onlara. Nedeni de basittir, yaşamı değerli kılan şey onu paylaşabilmektir.
İnsan yalnız kalmak istemez çoğunlukla, çünkü yalnızlık rahatsız eder insanı, çünkü insanın kendini yarım hissetmesine neden olur yalnızlık. Ne mutluluğu tam olur, ne de hüznü. Çünkü paylaşamaz bunların hiçbirini ve paylaşamayınca da hiçbir şeyin anlamı kalmaz. Güzeliği güzel yapan onu paylaşabildiğimiz kişilerin olmasıdır.
Kimi zamansa insan kendi kendine teslim olur yalnızlığa, çünkü tek çıkış yolu yalnızlık gibi görünür. Belki başkalarına kızdığı için, belki başkalarından kaçtığı, korktuğu veya onlardan bıktığı için, belki de sadece huzur bulabilmek için, ancak sebep ne olursa olsun bazen yalnızlığı seçer insan. Çünkü, pek sevilmese de, her ne kadar insanlar yalnız kalmak istemeseler de, bazen insanın tek sığınağıdır yalnızlık.
Yalnızlık en büyük acıyı ise, aynaya her baktığında artık kendi yüzünden başka bir yüz göremeyeceğini bildiğinde, en çok sevdiğinin artık olmadığını bile bile yaşamak zorunda kaldığında verir insana. Çünkü yalnızlık insanın mutlu olduğunda gözlerindeki ışığın yansımasını bir başka insanın da gözlerinde görememesidir. Çünkü yalnızlık hüznünü sadece kendinle paylaşabilmendir. Ancak yine de yalnızların dilinden sadece yalnızlar anlar.
Yalnız olmak istemeyen insan'ın yarattığı kurumlar; aile, dost, arkadaş, ahbap, sevgili, eş, anne, baba, kardeş... bir şekilde insanın yalnızlığına yol açıyordu. insan biz dediği kişilerin yanında biz olarak yalnızlaştı
Yalnızlık adına yazılacak çok şey var…
Çok konuştun yahu incelemeni yazsana
Hanım Demir diyenler vardır :) iç sesim iyidir. Yalnızlığı sevenlerdenim ölümlü dünya tek geldik tek de gideceğiz elbet bu diyarlardan.
Hasan Ali Toptaş bu eseri Buram buram yalnızlığı kokluyor ve de hissediyorsunuz. İki saatte okuyup bitirebileceğiniz bir kitap. Ama bitirdikten sonra neden bitti diye üzülmeniz olası bir durum. :) Okuyup bitirilse bile, aynı sayfadan aynı satırdan bile başka anlamları kendinize alıp, ayraç koyacağınız bir kitap… Ve bazı şiirleri var ki beni kalbimden vurdu.
Kitap isminden de anlaşılacağı gibi tonla yalnızlık yüklü :) Yalnızlığın her çeşidini bulabiliyorsunuz bu kitapta
Okunması gereken, şiirsel metinlerden oluşan bir kitap
Okurken iyi ki yalnızım diyebileceğiniz, kimi yerde hüzünlenip kimi yerde umutlanabileceğiniz bu kitap
''Yalnızlık susturmaktır kendi sesinle kendini '' diyor
'' coşarken ya da deli dolu yaşarken ansızın ölümü istemektir yalnızlık .kendimizin kendimize sağırlığıdır '' diyor
yalnızlık diyorum ancak bu kadar güzel anlatılabilirdi :) Her sayfasında ayrı ayrı ahenk.
"" Anılarımız çoğaldıkça yalnızlığımız büyüyor"" #64373193
Spoiler içerir, Keyifli okumalar... :)
YalnızlıklarHasan Ali Toptaş · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 20033,974 okunma
Çok denecek söz bırakmamışsın. Ama şunu sorayım. Yalnızlığı sevmeyen ama yalnız biri olarak bu kitabı okursam beni biraz daha üzer mi bu? Merak ettim :D