Okurken umut etmekten ve olmayacağını bildiğim halde iyi bir son beklemekten asla vazgeçmedim. Kitaptaki karakterlerle beraber acı çektim, acıktım, onlarla stres içinde yolculuk ettim adeta. İş bulmak için sarf ettikleri çabayı ve çaresizliği iliklerime kadar hissettim ve bir kere daha insan gibi görünen ama olamayanlarla dolu bir dünyada yaşadığımı fark ettim. Açlık, umut etmek, çaba... hepsini öyle güzel ve gerçekçi betimlemelerle anlatmış ki Steinbeck, hayran kalmamak elde değil.