"Ben insanları sevmek istiyorum, sevmek istiyorum! Oysa bırakmıyorlar yaklaşayım insanlara, sevmeme izin vermiyorlar, uzaklaştırıyorlar beni! Bir insan gösterin bana, sevebileceğim bir insan! Nerede o? Nereye saklandı? Diyojen gibi elimde fenerle, doğdum doğalı arıyorum bu insanı, bulamıyorum. Onu bulana dek hiç kimseyi sevemeyeceğim. Beni insanlardan nefret ettirenin Tanrı cezasını versin!"
Sayfa 269 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
··
59 görüntüleme
"İnsanları seven, çok seven, onlar için birçok şeyler yapmak isteyen bir insan olabilmek ihtirası içimde doğuyor. Vücudumun ve sinirlerimin kısıldığını hissediyorum. Ne büyük bir arzu ve ne çabuk arzularımın kırılışını duyuyorum."
#145293876
–sait faik abasıyanık / sarnıç
–iş bankası / ormanda uyku / syf.70
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.