Gözlerini açtı. Floresan ışıklı ve sigara içen bir kişinin dişleriyle aynı renkteki tırtıklı tavan döşemelerini gördü. Hissettiği acı elverdiğince başını çevirdiğinde, yanındaki yatakta Theodor'u gördü. Oğlu uyanıktı;; Fabian'a baktığında göz göze geldiler. İkiside birşey demedi. O anda, sessizlik paylaştıkları en değerli şey gibiydi ve ne olursa olsun bölünmemeliydi. Söylenecek çok şey vardı ama bunların zamanı gelecektş. Bir sürü anlamsız özür. Bir sürü zorlayıcı açıklama. Asla yerine getirilmeyecek vaatler.
Theodor elini uzatınca, Fabian tuttu ve koluna ve bedenine bir ılıklık yayıldığını hissetti.
~ Yaşanan herşeye nazaran bu son beni ağlatmıştı
Sayfa 548Kitabı okudu
·
1 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.