Elif Soysak

Elif Soysak
@Soysalsss
Demir tam arkamda, elimi benim arkama çekmişti ve orada tutuyordu. Kimse bunu görmüyordu ama benim hissediyor olmam yeterliydi. "Atagül Lisesi!" dendiğinde hemen arkamı dönüp Demir'in boynuna atladım. Beni havaya kaldırıp döndürmeye başladı. Herkes çok mutluydu. Beni yere indirdiğinde hemen suratındaki gülümsemeyi sildi, ciddi haline geri döndü. Siyah deri ceketini düzeltti ve kollarını kucağında bağladı. Ne yani mutluluğu üç saniye mi sürüyordu? Olsun. Demir'e ilk defa böyle sarılmıştım ve bu bana üç gün yeterdi
Sayfa 243Kitabı okudu
Reklam
Siyah renk parkelerin üstünde bir tek ben vardım. Final zamanı gelmişti. Demir, Say Something'in ilk notasına bastığı anda zihnim tamamen bu şarkıyı ilk kez onunla söylediğin zamanla doldu. Sesi...
Sayfa 238Kitabı okudu
Gözlerini açtı. Floresan ışıklı ve sigara içen bir kişinin dişleriyle aynı renkteki tırtıklı tavan döşemelerini gördü. Hissettiği acı elverdiğince başını çevirdiğinde, yanındaki yatakta Theodor'u gördü. Oğlu uyanıktı;; Fabian'a baktığında göz göze geldiler. İkiside birşey demedi. O anda, sessizlik paylaştıkları en değerli şey gibiydi ve ne olursa olsun bölünmemeliydi. Söylenecek çok şey vardı ama bunların zamanı gelecektş. Bir sürü anlamsız özür. Bir sürü zorlayıcı açıklama. Asla yerine getirilmeyecek vaatler. Theodor elini uzatınca, Fabian tuttu ve koluna ve bedenine bir ılıklık yayıldığını hissetti. ~ Yaşanan herşeye nazaran bu son beni ağlatmıştı
Sayfa 548Kitabı okudu

Reader Follow Recommendations

See All
Jeffrey gitmek için döndü ama sonra yine sırıtarak ban baktı. "Hey, Chuk!" "Ne?" "Batman'i sevmenle ilgili en zor şey ne?" Gözlerimi kapayarak iç çektim. "Bilmiyorum. Neymiş?" "Ailene nonoş olduğunu söylemek!" Gülmekten yere yattı tabii. "Sen aptalın tekisin! Bu hiç mantıklı değil." "Aptal olan sensin! Bu muhteşem bir espriydi." "Kendi kıçını yalayan ben değilim." "Böyle bir kıçın olsa sende yalardın." Ve Jeffrey uzaklaşırken gölge boksu yapmaya devam etti. "Be çok güzelim. Çok güzelim!" ~Jeffreye bayılıyorum
Sayfa 105Kitabı okudu
.. Chuk. Skoru biliyor musun? Doug Walters oyuna girdi mi?" "Hiçbir fikrim yok." "Hass..." diye tısladı ve parmaklarını şıklattı. "Sen işe yaramazsın, Chuk." "İşinize yaramaz mıyım? Şimdi ne yapmam gerekiyor?" "Bilmiyorum." Jeffrey gülümsedi. "Gidip Eliza Wishart'ı bul. Çayırda piknik yapın, papatyalardan taç yapın ve... neydi o? Çoşmak! Gidip çayırlıkta coşun." "Sanırım seni diri diri kesmeyi tercih ederim. Kendi ellerimle." "Nonoş!" "Bunun neresi nonoş be?" "Bilmiyorum. Ama öyle işte."
Sayfa 122Kitabı okudu
Reklam
448 syf.
·
Not rated
·
Liked
Tanrı'nın Unutulan Çocukları
Tanrı'nın Unutulan ÇocuklarıCraig Silvey
7.6/10 · 6.2k reads
"Sonra gözü, önündeki masanın üzerinde duran mavi vazoya takıldı. Ürperdi; sanki bir kapı aniden ve görünmez bir şekilde açılmış gibi hissediyordu ve başka bir dünyadan soğuk hava onun huzurlu odasına akıyordu. Ölümü varlığını hissetti: içinde birşey kırıldı ve uzaklarda çalan bir müziği dinler gibi görünmez bir kadının tutkusunu, ruhunu düşündü."
Elif Soysak

Elif Soysak

, Updated the 2020 reading target.
Mutlaka tamamla ❤
2020 READING GOAL
6/250 books - %2 completed
6 books read
250 books
2,344 pages
0 reviews
6 quotes