Yakın geçmişin güçlü Türkiye'sinin acı tablosu ve bu tabloda henüz küçük yaşta boynu eğdirilen ezik bir adam. Vicdani.
Vicdani, namuslu, berrak ve saf bir birey. Yakın çevresinin tüm hinliği, alçaklığı karşısında hiçbir şeyden habersiz ve hiçbir şeye bulaşmayan biri. Ne siyasete bulaşır ne askeriyeye ne de halk arasında insanların birbirlerinin kuyusunu kazmaya.
Cumhuriyet kurulmadan önce "Padişahım çok yaşa"
Cumhuriyetle beraber "Vatan millet Sakarya"
Milli Şef İsmet Paşa. Olmadı Dörtlü Takrir ve başında Menderes. O da gider yaşasın askeri nizam ve darbeler.
Vicdani, ağaç yaş iken eğitilen ve ne düşüncesi ne kararı olan biri. Kime el uzatsa yardım amaçlı o el tokat olarak patlar yanaklarında. Vicdani de bir yere kadar. En sonunda ilk mektep numarası ile bir başına kalır tımarhanede.
Gözlerimi kaparım
Vazifemi yaparım
---
Gözlerimi açarım
Gerekeni yaparım.