İktidar sahibi açısından taç ve tahtın avantajı, siyasi gücü tarihin, geleneğin ve meşruiyetin azametiyle pekiştirmesidir. Tahtını miras iddiasına dayandıramayan bir hükümdar, bu avantajlardan yararlanamaz. Başa geçiş tarzı ne olursa olsun, her zaman "gasp" ve "gayrimeşruluk" suçlamalarıyla yüz yüzedir. İktidarı halktan aldığını ileri sürebilen ve belirli aralıklarla "halkın onayını" alma görüntüsünü koruyabilen bir cumhurbaşkanın pozisyonu, bununla kıyaslanamayacak kadar güçlüdür.