Evvelbaharda çiğdem çiğdem çiçecik toplardık, yârdan yaralıydık, kırmızıya kanadıkça kanardık, yâr deyince kalem elden düşerdi, yârdan tatlı var mı ola derdik. Onun için ölürdük öldürürdük. Yiğit olan namusu için yaşardı. Donuzlar gibi değildik, ölesiye kıskanırdık onu. Sakladıkça saklardık. Onun adını eller asla soramazdı. Nüfus sayımında anamızın avradımızın bacımızın adlarını nüfus memuru soramazdı, sonra alimallah vururduk.
Sayfa 23 - Bünyamin ÖzdemirKitabı okudu
·
2 görüntüleme
Sad b. Ubade bir konuşma esnasında:
“Eğer bir adamı eşimle birlikte görürsem, onu kılıcımla paralarım.” demişti. Sad’ın bu sözünden haberdar olan Hz. Peygamber(a.s.m) ashabına hitaben şöyle buyurdu:
“ Siz Sad’ın şu gayretine mi şaşırıyorsunuz? Vallahi ben ondan daha gayretliyim, Allah ise benden daha gayretlidir. Allah, bu gayreti yüzündendir ki, gizli, açık her türlü hayasızlığı haram kılmıştır. Allah’tan daha fazla tövbeden / delilden hoşlanan kimse yoktur. Bu sebepledir ki, müjdeleyici ve uyarıcıları göndermiştir. Yine Allah’tan daha fazla övgüden hoşlanan kimse yoktur. Cenneti vaad etmesinin nedeni budur.” (Buharî, Tevhit, 12).
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.