Okurlardan gelenler
Okurlardan gelenler:
16 Temmuz 2017
Merhaba, iyi geceler. Gerçi çok da iyi olmayabilir. Henüz 25 sayfa okudum fakat yutkunmakta zorlanıyorum artık. Kalan sayfaları okurken neler olacak çok merak ediyorum. Gerçekten eline kalemine yüreğine sağlık abla, ablam. Kazim abiyi zaten seviyorum daha bir ayrı seveceğim sanırım senden sonra. Keşke daha erken yazsaymışsın bu kitabı ve keşke tanısam seni. Kazim abi rüyana girince onu çok sevdiğimizi söyle olur mu?
21 Temmuz 2017
Öyle güzel mesajlar alıyorum ki sizlerden kiminizi hiç tanımıyorum ama sanki hepinizde ondan bir parça var. Ben de bir kere daha okudum bu gece kitabı. Asıl ben her birinize ayrı ayrı teşekkür ediyorum. Onu hâlâ böyle güzel sevdiğiniz için. Gençlere burs olacak, umut olacak bu kitabı desteklediğiniz için. İyi ki varsınız. Şimdiden imza günleri soruluyor. Konuşmak, sormak istediğiniz çok şey var biliyorum. Ben de hepinizi görmek, O'ndan konuşmak, ağlamadan olmaz da, daha çok gülerek, bol bol kucaklaşarak gözlerinizdeki ışıltılardan umut dolmak istiyorum. Arzuka
27 Temmuz 2017
Daha ilk sayfalarda ciğerimin yandığını hissettim. Soluksuz okudum. Biter bitmez yazıyorum sana. Dostluğun ne büyük ne sonsuzmuş. Hıçkıra hıçkıra ağlamak istedim. Hayat tesadüf olamaz. Birileri yeni doğan bir bebeğin sevincini yaşarken aynı anda derin bir acıya çaresiz düşenler... Sanki oradaydım, o evde, mutfağında, sokağında...uzun bir süre o yılların ruhunu taşıyacağım içimde. Kimi zaman hastane bahçesinde, kimi zaman senin çaresizliğinde. Bütün acılara rağmen bu kadar büyük bir dostluğu yaşamış olmak tarifi imkansız bir şans. Yazmakla ne iyi ettin. Kendi adıma çok teşekkür ediyorum. Bu kitap benim kendimi keşfettiğim bir dönemin yansımalarıyla dolu. Kaç kez okuyacağım daha... İçime işledi. Çok hüzünlüyüm, ağır bir nefes doldu ciğerlerime. Ah ah. Kazim'a dair benim de gördüğüm çok rüyam var. Ateş böcekleri, çilek. Biliyorum o hep sevdikleriyle. En çok da seninle. Ne desem eksik kalacak. Arzuk'a öbür dünya var mıdır? Varsa Kazim'in yanında bir yerim olsun istiyorum.
07 Ağustos 2017
Uğruna üç sefer kitapçıya gittiğim, her seferinde kalmadığı için geri döndüğüm (Ama eli boş değil, sayesinde birçok kitapla) ve sonunda bulabildiğim. Kitaplarımın arasında en güzel yerlerden birine sahip olacak olan... Bir dostun bir dosta armağanı... Bizlere armağan... Teşekkürler Şair Ceketli Çocuk...
07 Ağustos 2017
Paluri Arzu Hanımın kitabını çok merak ediyordum gelirinin Ali İsmail Korkmaz Eğitim Vakfına bağışlanıyor olması da ayrıca mutlu etti beni. Arzu Hanım çok güzel kalpli biri. Uzaktan uzağa bir sevgi var içimde ona karşı, bu onun büyüsü belli ki. Çok çeşitli korkularla sevmeye çekindiğim herşey ve herkes boğazımda düğüm oldu. En büyük cesaret kendini ortaya koyabilmek "ifade etmek" çok kıymetli. Benim yaşadığım bir hissi somutlaştırmam karşı tarafta bir başkasının ruhunu sıkan, adını koyamadığı, tek başına mücadele ettiği bir hissi serbest bırakabilir. Hem birbirimizi belki severiz. Her zaman daha fazla ihtiyaç var.
08 Ağustos 2017
Bu kitap özel çünkü içinde anlatılan insan özel... Çünkü onu anlatan özel... Çünkü yazılan anılar özel... Kitabın yazılış amacı özel... Sonucu özel. Ama benim için çok özel olan bir şey daha var. Tam 9 sene önce bir mektup verdi bana bu kitabın yazarı. Dokuz sene sakladım, okudum, sakladım. Yaşadığım yere götüremedim taşınırken kaybolur korkusuyla. Memleketimdeki odamda sakladım. Zarfı kırışmış olsa da özenle sakladım. O kadar çok okudum ki açıp kapamaktan zarf eskidi. İki sayfa ile bir anı anlatılıyordu o mektupta. Kıymetini biliyordum, mektubun, yazılanın, yazanın... Mektuba özel bir yer bulup konduramadım. Şimdi buldum. O mektup, üzerindeki anılarla birlikte bu kitapta aynı anının olduğu sayfada duracak. Ben değil, mektup yerini buldu.
10 Ağustos 2017
Şair Ceketli Çocuk'u henüz proje aşamasındayken birkaç kez okumuştum. Basılı halde tekrar okumaya güç bulamayabilirim. Sevgili Paluri Arzu kapağını yapmamı isteyince tarihe not düşmek bir kez daha yürürlüğe girdi. Kitabın geliri Ali İsmail Korkmaz Eğitim Vakfına gidecek. Hem Kazım'ı en yakınından okumak hem de bazı gençlerin çorbasına tuz olmak isterseniz kitaplığınızın en güzel yerini açın.
11 Ağustos 2017
Denizin prensini denizde okudum bir solukta. Sevdik seni ne Kazım'ım kardeş saydık. Erkendi gidişin arkana bakmadan. Paluri Arzu yüreğinle yazdın yüreğimizdekileri. Kalemine, yüreğine sağlık arkadaşım.
27 Ağustos 2017
Elazığ'da bulunduğum için kitap çok zor elime geçti lakin sonunda aldım. Tek gecede milyonlarca göz yaşına şahit oldu bu kitap. Emeğinize sağlık.
10 Ekim 2017
Kitap muhteşemdi. Ağlamaktan ara vererek okudum. Tesadüflere inanan biriyim. Kazım'i sevip dinleyeceğim, yıllar sonra arkadaşı ile tanışacağım, arkadaşı Avukat ve benim de hayatımda önemli kararlar aldığım dönemde karşıma çıkacak ve değerli meslektaşım imzası ile kitabını gönderecek... Onun da dediği gibi sanırım hiçbir şey tesadüf değil. Mutlaka bir yerlerde görüp mutlu oluyordur.
10 Ekim 2017
Canım iyi ki doğdun ve iyi ki girdik birbirimizin hayatlarına bir şekilde... Neden aramıyorsun da yazıyorsun dersen, yoldayım kitabını okuyorum. Öyle güzel olmuş ki sıkça ağlıyorum. Hele beni gizlediğin yerde biraz daha çok ağladım. Biraz buruklukla ama en çok da daha arkadaşlığımızın başında bile olsa seninle aynı duyguda buluşabildiğim, bana dokunduğun ve sana dokunabildiğim için mutluluktan ağladım. Seni seviyorum Arzukam...
22 Temmuz 2017
Daha kapağını açmadan koca bir taş gelip oturmuştu boğazıma. Okurken oniki yıl öncesine gittim ve çok ağladım. Gidişiyle bana sevdiklerime daha sıkı tutunmam gerektiğini öğreten "Şair Ceketli Çocuk". Böyle kirli bir dünyada bu kadar güzel, bu kadar "insan" kalmayı nasıl başardın? Kalmayı diyorum çünkü yokluğunla bile birbirini hiç tanımayan insanları birleştirmeye devam ediyorsun. Bir sevgi yarattın sen, üç-beş kişilik değil. Sanırım bu yüzden acın da herkesten başka. Bir türlü dinmek bilmiyor. Sevgini büyütüyorum, seni çok özlüyorum. Ve bu kitabın yazarı, "Kazım ile aramıza hiç maddiyat girmedi ve bu sonsuza kadar da böyle olmalı" diyerek kitabın tüm gelirini Ali İsmail Korkmaz Eğitim Vakfına bağışlayan, beni göz yaşlarımdan öpen Paluri Arzu, çıkarsız dostluğunuz ve vefanız için teşekkürlerin en büyüğü size aslında. Kazim'in hasretiyle kucaklıyorum güzel yüreğinizi. Var olun, var olalım.
24 Temmuz 2017
İnsana inancım umutların en büyüğü diyen adam, kendi kardeşinden ayırt etmeyip sadece sevgisini değil herşeyini paylaştığı, yeri gelmiş anne şefkatiyle sarmalamış, yeri gelmiş dosttan öte olmuş, hep yanında dimdik durabilmiş bir kadın... Sizin dostluğunuz bizlere örnek olmalı, dostluğun, kardeşliğin ne olduğunu bilmeyenlere en çok da... Aralarına maddiyat sokmayıp, kitabın bile gelirini Ali İsmail Korkmaz Eğitim Vakfına bağışlayıp gençlere biraz da olsa umut olabilmek... Her kelime kalbe dokunup orda kaliveriyor. Elinize emeğinize sağlık...
24 Temmuz 2017
Kitabı elime aldıktan sonra sanırım Sadece kısa ve derin bir nefes molası verdim. Öyle soluksuz kaldım ki birçok yerinde, kim bilir ablam ne haldeydi dedim, hele bunları yaşarken. Nasıl da önemli değil mi gün içinde o hiç farkına varmadan alıp verdiğimiz nefes. Hastanede odamı değiştirin sanırım cihaz bozuk dediği yerde tutamadım göz yaşlarımı artık. Ben sağlığında tanışıp ona dokunabilen şanslılardan olamadım belki ama şimdi o limon fidesindeki toprağa, kavanoz içinde odanda dururken dokunup hissedenlerden oldum. Hem ille de etten, kemikten bir bedene dokunup sevmeye gerek yoktu ki. Öyle güzel yollara, öyle güzel işlere önayak oldu ki işte ölümsüzlük tam olarak böyle başlıyordu. İşte yine böyle yolların birinde tanıştım seninle, saçımın Kızılına sebep olan kadınla, abla, anne, dost, can ve çok daha fazlası olan senle. ben de şimdi bakıyorum da olmasaydın gerçekten yalnız kalırmışız abla. Seninle hiçbirimizin tanışması tesadüf değil. Kitabın gelirinin Ali İsmail Korkmaz Eğitim Vakfına gidecek olması işte tam da onun Arzuka'sı olduğunu, herkese ve herşeye rağmen değişmediğini bir kez daha gösterdin. O burda ve seninle gurur duyuyor biliyoruz.
30 Temmuz 2017
Kalemine, yüreğine sağlık canım. Gözlerim dolu dolu okudum. Ne güzel bir dostluk, ne güzel bir yolculuk. Biz okurlarını da ortak ettiğin ve bir başka Kazım'a tanıştırdığın için teşekkürler.
12 Ekim 2017
Böyle bazı insanlar vardır suratına bakınca duraksarsınız. Çünkü gördüğünüz suratın çok ötesinde bir sonsuzluk, tarif edilemez bir güzelliktir bazen. Beni az çok tanıyan herkes bilir Kazim'i ne çok sevdiğimi. Ona dair ne öğrensem ömrüme Umut ve can katılmış gibi hissediyorum. İşte bu güzel kitapta da onu yakından, en yakından, en yakında bir yerlerden, hatta kalpten ve candan anlatmış güzeller güzeli Paluri Arzu. Kitaptan sağlanan gelir de Ali İsmail Korkmaz Eğitim Vakfına bağışlanacakmış. Bunu da duyduktan sonra, seven sevdiğine bu kitabı alsın. Hem Kazim'i okusun hem de Alikev'e destek olsun demekten başka ne diyebilirim bilmiyorum.
15 Temmuz 2018
Şair Ceketli Çocuk, Avukat, Laz dili ve kültürü araştırmacısı, Kazım Koyuncu'nun Arzuka'sı, Paluri Arzu Kal Demirçi'ye ait bir eserdir. Şair Ceketli Çocuk Çernobil'in kanser yüzünden hayatımızdan kopardığı güzel insan ve şarkıcı Kazim Koyuncu'nun 2003'ten 25 Haziran 2005'e yani ölümüne kadar anlatıldığı biyografik bir eserdir. Şair Ceketli Çocuk biyografik özelliğinin yanı sıra Kazim Koyuncu'nun yakın dostu, aynı evde kaldığı arkadaşı Arzuka'sının kendi ağzından anlatıldığı için bir anı özelliği de taşımaktadır.
Eser dört ana kısımdan oluşmaktadır. İlk olarak yazarın Kazim Koyuncu ile tanışması ve ölümüne kadar geçen yaklaşık iki senelik zaman dilimi anlatılır. İkinci kısımda rahmetli Kazim Koyuncu'nun kendi adını taşıyan internet sitesinde hayranlarına yönelik açıklamaları bulunur. Üçüncü kısımda yazarla Kazim Koyuncu'nun internet sitesinde olan yazışmaları bulunur. Yazar bu sitenin editörü olduğu için bu kısmı da eklemeyi unutmamış. Son kısımda ise Kazim Koyuncu'nun resimleri bizleri karşılamaktadır.
Şair Ceketli Çocuk okuduğum en güzel biyografiydi sanırım. Ne güzel insanlarla bir arada yaşamışız. Ne acı ki onlara doyamadan aramızdan yitip gitmişler. Güzel olan herşey geç gelir bizim buralara ama değerini sonra biliriz, onu tamamen kaybedince. Ama iyi insanlar hayatta olmalılar, tüm kötülüklere savaşıp insanlık için en güzelini, sevgiyi tüm dünyaya yaymalılar. Kazim Koyuncu da bunu müziğiyle yaptı. Arzuka'sı ve sevdiklerini gerisinde bırakmasa belki ne güzel şeyler yapacaktı. Kim bilir? Ne çok sevmiş dostunu yazar. Ne çok üzülmüş onun yokluğunda, yarım kalmış. Bunu kaleminden de anlayacaksınız. Bu kadar duygu yüklü bir biyografi daha var mı bilmiyorum. Tek bildiğim bu eseri okumanız. İnanın öyle güzel şeyler okudum ki anlatmaya kalksam bir şeyler hep eksik kalır Kazim Koyuncu'nun yokluğu gibi. Bu eserle tanışmama yardımcı olan chiviyazıları yayınevine çok teşekkü ediyorum. Bu eseri aldığınız koşulda geliri Ali İsmail Korkmaz Eğitim Vakfına gitmekte ve telifi buraya ait olduğunu belirtmek isterim. Herkese tavsiye ederim. Keyifli okumalar.
24 Ekim 2018
İlk önce söylemek istediğim şu ki; bu kitabı aldığınızda gelirinin tamamı bir eğitim vakfına gidiyor.
Bu kitap Kazım Koyuncu severlere değil bence herkese hitap ediyor.. Hayatta başımıza iyi ya da kötü neler gelebileceğini bilemiyoruz malesef. Bu kitap bize başımıza ne gelirse gelsin dimdik ayakta durabileceğimizi anlatıyor aslında.
Çok sevdiğim bir sanatçı olan Kazım Koyuncu'nun Arzuka'sı 
Paluri Arzu Demirçi tarafından yazılan bu kitap bir vefa örneği. Yaşadıkları anılarını okuyucuya çok güzel aktarmış.
Arzu hanım duygularını öyle güzel yansıtmış ki çoğunlukla ağlayarak okudum.
Bilenler bilir çok erken yaşta kanser illeti yüzünden kaybettik Kazım Koyuncu'yu. "İşte gidiyorum" dedi ve gitti aramızdan. Ben bu kitabı okumadan önce de çok severdim bu değerli insanı. Ancak kitaptan sonra daha çok sevdim.
Yazar kitapta konserlerden, yaşadıkları anılardan, hastane sürecinden bahsetmiş. Anlattığı bazı konserlerin görüntülerini açıp izledim. İzledikçe yüreğim daha çok parçalandı. Onun masumiyetini gördükçe insan daha derinden etkileniyor.
Fotoğraflar da vardı kitapta çokça. Gencecik insana yakıştıramadığımız ölümün gerçekliği vardı son sayfada...
Umarım duygularımı anlatabilmişimdir. Kitabı okudukça yazarımızla ara ara sohbet ettim. Arzu hanıma teşekkür ederim. Bize Kazım Koyuncu'nun bilmediğimiz taraflarını da anlattığı için.
Şimdi Laz böreği yerken nasıl tat alabilirim bilmiyorum. Kazım'ın Arzuka'sı iyi ki varsın, iyi ki onu yalnız bırakmamışsın. Biz onu hep seveceğiz. Nurlar içinde uyusun.
08 Kasım 2018
Bugün sevgili Kazım Koyuncu’nun doğumgünü imiş. Üniversitede Zuğaşi Berepe grubuyla dinleyip kasedini bile o kıt kanaat bütçeyle almışlığım var. Hala da açar aklıma geldikçe dinlerim grubun çalışmalarını. Bu fotoğraftaki kitap yani Şair Ceketli Çocuk, Kazim Koyuncu hakkında yazılmış çok naif çok hoş bir kitap. Sevgili Paluri Arzu Demirçi elinden. Bu dünyadan koca yürekli, farklı düşünen, üreten bir sanatçı geçti ve şimdi bu kitabın geliri ile de çocuklar-gençler burslu okuyacak. Bir sonraki kitap alışverişinize lütfen ekleyin mutlaka. Nice yıllara Kazım kardeş, iyi ki doğmuşsun!
25 Temmuz 2020
Şimdi sizlere bir kitap önereceğim...
Beni bilen bilir söz konusu kitap ise içeriğinin ne olduğuna fazla takılmam bulduğumu okurum affetmem...
Kazım Koyuncu benim gibi çoğu insanın kalbinde ruhunda kendine naif bir yer edinebilmiş bir sanatçı, sevmeyene henüz denk gelmedim geleceğimi de sanmam.. Devrimciliğini kendine has üslubu ile daha da sevimli halde dile getirişini hep takdir etmişimdir....
Ama bu kitap başka, bu Kazım Koyuncu'yu değil, bu süreçte onunla birlikte iyi veya zor (kötü demeye dilim varmaz kendi bile öyle nitelendirmemiş zor günlerini kitaptan hissettiğim kadarı ile) günlerini an be an yaşamış bir dostunun sevgili Paluri Arzu Kal Demirçi'nin yüreğindeki Kazım Koyuncu'yu anlatıyor...
Ama ne anlatmak.... Her okuyanın hayatında benzer anları yaşadığı kayıpları olmuştur elbet kendinizi bulacaksınız klişesi yapmayacağım siz okuyun klişeyi yaşayacaksınız zaten
Hee bide çok güzel bir yanı var bu kitabın; telif haklarının tamamı -buraya dikkat bir kısmı değil TAMAMI- Alikev Vakfına bağışlanıyor, üstelik de yayınevi bunun için telif ücretini yüksek tutmuş ki bağışlar bol olsun... Sırf bunun için bile alınır...
Keyifli okumalar dilerim....
06 Ağustos 2020
Kazim'ı, Kazim gibi olabilmeyi, Kazim gibi düşünebilmeyi..
En yakınından okumak, hissetmek! Onu en yakından tanıyanlardan birinden okumak. İlk tanışmalarını, yaşadıklarını çoğu zaman gülümseyerek ama hep bir burukluk içinde, göz yaşlarıyla okumak. Kazim'in son günlerinde, o hastane odasında sol baş ucunda oturup dinler gibi hissettim. Uzansam dokunacakmış gibi. Şu satırları yazarken bile buğulanıyor gözlerim. Sen, Kazim abi, adını her duyduğumda, şarkını her mırıldandığımda sol yanıma bir sızı çöküyor. Sen benim hiç dinmeyecek özlemim, hep kanayacak yürek sızımsın. İyi ki yazdın ve abla... İyi ki uzandığımda dokunacak kadar yakınıma getirdin onu.
Okuyun, mutlaka okutturun.
Not: kitap satışından elde edilecek gelir Ali İsmail Korkmaz Eğitim Vakfına katkıdır aynı zamanda.
··
465 görüntüleme
Okurlardan gelenler:
16 Temmuz 2017
Merhaba, iyi geceler. Gerçi çok da iyi olmayabilir. Henüz 25 sayfa okudum fakat yutkunmakta zorlanıyorum artık. Kalan sayfaları okurken neler olacak çok merak ediyorum. Gerçekten eline kalemine yüreğine sağlık abla, ablam. Kazim abiyi zaten seviyorum daha bir ayrı seveceğim sanırım senden sonra. Keşke daha erken yazsaymışsın bu kitabı ve keşke tanısam seni. Kazim abi rüyana girince onu çok sevdiğimizi söyle olur mu?
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.