Kitabı okurken körlüğün ilk anlamı olan görme bozukluğundan mı bahsediyor yoksa toplumsal anlamda bir körlük mü kastediliyor diye düşünmeden edemiyorsunuz. Olağanüstü durumlarda yöneten kesim de zarar görür veya yok olursa ya da toplumsal kuralların, cezaların bir hükmü kalmazsa insanların nasıl da acımasız olabileceklerini görmek gerçekten insanı ürkütüyor ki aslında bu düzen doğal olan düzen değilken. Asıl körlük gözlerde mi vicdan da mı? Yazarın dili hakkında da biraz konuşmak istiyorum. Kitapta sadece nokta ve virgül kullanılmış ve diyaloglar da dâhil olmak üzere her şey düz metin şeklinde yazılmış. İlk başta okuması biraz tuhaf geliyor ama okudukça hikâyenin içine girdikçe hiç sorun olmuyor. Ayrıca karakterlerimizin isimleri yok ilk kör, doktorun karısı, şaşı çocuk gibi sıfat tamlamalarıyla tanıyoruz karakterleri. Bütün bunların hepsi aslında yazarın anlatmak istediği (ya da anlatılanlardan bana geçen) hikâye ile birebir örtüşüyor ve okurken de bitirdikten sonra kitaptan etkilenmenizi ve aklınızda kalan kitaplardan biri olmasını sağlıyor. Umarım sizde okur, keyif alırsınız. Görüşmek üzere. “Körlüğüm her gün biraz daha artacak, çünkü beni gören kimse kalmayacak.”

KörlükJosé Saramago · Kırmızı Kedi · 2022104,1bin okunma

·

1 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

R a b i a