Kant. Bu zat kayıtsız koşulsuz doğruculuk isteğini o kadar ileri götürüyor ki, bir kişi bir katilden kaçan suçsuz bir insan görürse, katil sorduğu taktirde doğruyu söyleyerek cinayete sebep olacağı kesin olsa da, suçsuz insanın kaçtığı yeri ona göstermesi gerektiğini ileri sürüyor.