El Dorado’daki zamanının neredeyse yarısını Edmondo de Amicis ve onun Yürek’i aldı. Elinden bırakamadığı ve gözleri yorgunluktan iyice görmez duruma gelinceye kadar okumaya çalıştığı bir kitaptı bu. Ne var ki direnmenin de bir sınırı vardı ve bir akşam fırlatıp attı kitabı. Bu kadar çok acı ve üzüntü mümkün olabilir, bunca şanssızlık bir kişinin üstüne yıkılabilir miydi hiç? Bu gencecik insanlara böylesine acı çektirmekten hoşlanan biri, kuşkusuz boktan herifin teki olmalıydı.
Sayfa 59Kitabı okudu
·
1 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.