Ethem Baran dan okuduğum ilk kitap oldu Dönüşsüz Yolculuklar Kitabı. 2005 Yunus Nadi Öykü Ödülü'nü almış bir eser. Buram buram bozkır, buram buram Anadolu kokan öykülerden oluşuyor. kahramanlar herhangi bir köy yerinde rastlayabileceğimiz sıradan insanlar. ancak öykülerin içinde gezinirken bu sıradanlık birden kayboluyor. Kahramanlar çok önemli kişilere dönüşüyor. Mekan tasvirleri gerçekçi. Azıcık köy hayatı yaşamış kişiler için hiç de yabancı değil bu mekanlar. . Kahramanlar canlı demiştim. Yeri geliyor bir karakterle madımak topluyorsunuz, yeri geliyor bakkalın peynir kestiği bıçağın üstünde kalan peynir kalıntılarını yemek istiyorsun, yeri geliyor üzerine şeker dökülmüş yoğurdu yufka ekmek arasında yiyorsunuz, yeri geliyor bir nine kahramanı sulu şekilde öptüğünde siz de yanağınızı siliyorsunuz... . Yazar kitaba "dönüşsüz yolculuklar" demiş. Nedir bu dönüşsüz yolculuk? Çocukluk mu, ardında bıraktığın ve hiç açılamadığın sevgili mi, bir odada bitmesini beklediğin hayat mı? Belki de hepsi... . Eser kendi içinde -bence- otobiyografik özellikler de barındırıyor. Kendisinin de resim çizdiğini bildiğimden resimle alakalı "Üzerlik" öyküsünü yazarla bağdaştırdım. Yine "Uzak Yakınlıklar" öyküsünde çizgi roman çizmeye çalışan ve Yerköy'e - yazar Yozgatlı olduğundan - gidip İlk defa tren görmenin heyecanını yaşayan Cihangir'i yine yazar olarak düşündüm. . Daha fazla uzatmayayım. Her bir öyküden farklı tatlar alsam da favorilerim "Ormanların Gümbürtüsü" ve "Kuş Yüzü Görmek" oldu.

Dönüşsüz Yolculuklar KitabıEthem Baran · İletişim Yayınevi · 2013100 okunma

·

35 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.