Sordukları zaman, bana ne iş yaptığımı, evli olup olmadığımı, kocamın ne iş yaptığını, ana babamın ne olduklarını sordukları zaman, ne gibi koşullarda yaşadığımı, yanıtlarımı nasıl memnunlukla onayladıklarını yüzlerinde okuyorum. Ve hepsine haykırmak istiyorum. Onayladığınız yanıtlar yalnızca bir yüzey. Ne düzenli bir iş, ne iyi bir konut, ne sizin medeni durum dediğiniz durumsuzluk, ne de başarılı bir birey olmak ya da sayılmak benim gerçeğim değil. Bu kolay olgulara, siz bu düzeni böylesine saptadığınız için ben de eriştim. Hem de hiç bir çaba harcamadan. Belki de hiç istediğim gibi çalışmadan. istediğiniz düzeye erişmek o denli kolay ki… Ama insanın gerçek yeteneğini, tüm yaşamını, kanını, aklını, varoluşunu verdiği iç dünyasının olgularının sizler için hiç bir değeri yok ki. Bırakıyorsun insan onları kendisiyle birlikte gömsün. Ama hayır, hiç değilse susarak hepsini yüzünüze haykırmak istiyorum. Sizin düzeninizle, akıl anlayışınızla, namus anlayışınızla, başarı anlayışınızla bağdaşan hiç yönüm yok. Aranızda dolaşmak için giyiniyorum, hem de iyi giyiniyorum. İyi giyinene iyi değer verdiğiniz için. İçgüdülerimi hiç bir işte uygulamama izin vermediğiniz için. Hiç bir çaba harcamadan bunları yapabiliyorum, bir şey yapıldı sanıyorsunuz..
Yaşamın Ucuna Yolculuk / 
Tezer Özlü
··
101 görüntüleme
Modern toplum çıkmazı, insan algısının onlarca değerli uğraş varken, başka insanları irdelemesi, kendince teraziye koyup örselemesi ne denli bir önem taşır ki? Bunlar güçlü birer itki oluşturuyor, insana ait tüm sosyal donatıları oluşturmak için. Sonunda kentsel yalnızlıklar...
Haklısınız. Maalesef topluma ait olmanın rakam ve etiketlerden geçtiğine inanıp, insanın bu kadar olduğuna kuvvetle inanan insanlar var ve olacaklar da, kendi öz hayatlarını ararken kaçırmalarına rağmen üstelik..
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.