Ben ekmeği mutfağa koydum. Odama geçtim. Yahya da kendi odasına geçti. O sırada kapı çalındı. Kimseyi beklemiyorduk. Kapıyı açtım, karşımda on yaşlarında temiz giyimli bir Rus kızı vardı. “Hlep nimnoşka,” dedi. “Azıcık ekmek” istiyordu.
İçim acıdı. Hemen mutfağa gittim. Yarım ekmek bölüp eline verecektim. Ben mutfaktayken kapı kapandı. Kapının sesine gittim. Baktım Yahya.
“Çocuk nerede?”
“Gönderdim,” dedi, “alışmasınlar, sonra hep gelirler.”
İçimde bir şeyler kırıldı o anda. Sanki iyilerin dünyasından yüzüme kapı kapanmış da ters yüz edilmişim gibi hissettim kendimi. Yarım ekmek, bir ekmek. Alışsa ne olurdu ki?
Sayfa 186 - KDYKitabı okudu
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.