Nasıl bağlamadıysa yere ve zamana
Bağlanmadı kendine de ömür boyu
Dağlara tırmanan atlar gibi
Soluk soluğa yaşamak istedi dünyayı
Bir şahan gibi bulutlara kurdu
Dumanlı sevdaların yörük çadırını
Sıradan bir gezgin değildi hiç
Dövüşür gibi yaşadı yolculukları
Belki korkusuz sayılmazdı büsbütün
Korkardı korkulara düşmekten zaman zaman
Ve bütün gemileri yakıp
Yollara düşerdi o hep aynı ıslıkla
Mutlu muydu, hiç düşünmedi böyle şeyleri
Umutlardansa nefret etti daima