Yirmi yıldır belli bir mutluluk deneyimim olmadı. Beni yiyip yutan bu yaşamı bütünüyle tanıyamadım; ölümde beni korkutan, yaşamımın bensiz tüketilmiş olduğu yolunda bana getireceği kesinliktir.
Bu geçip giden hayatta sonsuz olmaya değer ne kadar an ve saniye vardır? Gökyüzünde seher zamanı renkleri, yeryüzünde altın renkli bir sabah çiçeklerinden, tüm kuşların ahengiyle alkışlanan ilk aşk öpücüğü, sonsuz olmaya layık değil midir?