Victor Hugo'nun dönemin aptal, hiyerarşik Fransa'sının hayatına ve aptal hukukuna bir kez daha değinmiş, sefalet içinde olan Fransa'nın sefil halkının tek eğlencesi olan, ölen insanların son anlarında onlar ile alay edip, kahkahalar atıp kafalarının ayaklarının altında olmasından haz duyup bunu normalleştiren cani Fransa halkını bir kez daha telkin etmiş. Bir idam mahkumu, bir kaç saniye içinde ya da bir gün içinde değil, her çeyrek saati bir yıl olarak yaşayıp, yıllarca işkence çekerek ölür. Çünkü adalet budur ya işte. Bir ekmek çalarsın ve on dokuz yıl boyunca bedava ekmek verirler...
