Sen benim için bir ağaç gibisin. Geniş dalları olan kökleri çok derinlerde. Metrelerce gölgen var ve güneş tam tepede. Hiç inmemeye yemin etmiş. Ben her seferinde dallarının altına sığınıyorum. Günün tüm yorgunluğu, gerginliği, hüzünleri, çilesi... hepsi kocaman dalgaları olan Karadeniz sanki ve ben hepsinden kaçıp sana sığınıyorum. Ege’nin sakin sularındaki limanımsın.