İlk sözüm Rosa Cabarcas'a oldu: "Evini satın alıyorum, dükkân ve meyve bahçesiyle birlikte hepsini."
O da bana dedi ki: "Gel bir yaşlılık bahsine tutuşalım: Kim hayatta kalırsa ötekinin her şeyi noter huzurunda imzalanarak onun olsun."
"Olmaz," dedim, "çünkü ben ölürsem, her şey ona kalmalı."
"Fark etmez," dedi Rosa Cabarcas, "ben kızın bakımını üstlenirim, sonra da her şeyi ona bırakırım, hem seninkini, hem benimkini, bu dünyada başka kimsem yok. O arada senin odanı her türlü konforla yeniden düzenleriz, klima koyarız, kitaplarını ve müziğini de."
"Sence o da kabul eder mi?"
"Ay benim zavallı akıllım, yaşlı olmana bir diyeceğim yok da, salak olma," dedi Rosa Cabarcas, gülmekten katılarak. "Ayol bu zavallı çocuk senin aşkından deli divane."
·
3 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.