Kelimelerle aram pek iyi olmadığı için ne desem yolumu kaybedeceğim.... Tıpkı oyunlardaki gibi çelişik duyguların altında ezilen insanların romanı bu... Önsöz can sıkıcı. Okumayın lütfen ya da bittikten sonra okuyun. Eğer böyle bir tavsiye alsaydım ben de okumazdım. İlk kez Oğuz Atay okuyacak birisi için keyif kaçırabilir. Tehlikeli Oyunlar’ın kahramanı Hikmet Benol mu? Ya da Hüsamettin Tambay mı? Hayır, sonsözde Oktay Akbal’ın da dediği gibi “kendini “ anlatıyordu yazar. Olsa olsa baş kahraman yazardır.. Bunca anlaşılmaya susamış Oğuz Atay’ı altını çizmeye değer yüzlerce cümlesi ile umarım anlar ve söylediklerini sindiririz. Sadece okumak değil istediğimiz. Çünkü “Masum ve zavallı insanların başlarına gelen talihsizlikler için ortak bir sorumluluk duymamalı mıydı?” diyen bir yazar var karşımızda. “Ah, ne olurdu bazı sözleri hiç söylememiş olsaydım!” diyip yorulan hem de çok yorulan bir yazar var.. Yorulduk, yorulduk, yorulduk Albayım. Hepimiz yorgunsak. Peki kim yordu hepimizi? Daha fazla söze gerek yok. Çünkü “ kelimeler aldatıcıydı; kelimeler bizi gerçeklerden uzaklaştıran küçük tuzaklardı..” Keyifli okumalar.

Tehlikeli OyunlarOğuz Atay · İletişim Yayıncılık · 202230,9bin okunma

·

15 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Canan