“sevgilerimi emanet bıraktım
acılarımı alıp gidiyorum
bu ruhsuz ve cinayetler çağından
senin çağına”
(Mahur Şarkılar\ 8, Arif Ay, Asım Gültekin’e rahmetle…)
Güzel insanları ölümleriyle tanımak ve kavuşmaları daima mahşere bırakmak alınlarımıza yazılmış kaderlerimiz midir? Yoksa kederlerimiz mi demeliydim…
Asım abi… Muhit’in bu sayısında Asım
