"Dünyada her şeyi, bir gün acıyla kaybetmek için kazanıyoruz." diyor Schiller.
Şimdi Sâdi'den dinleyelim: "Kaybolmuş oğlu için geceleyin bütün kafileyi dolaştı baba. Her çadırdan sordu, her yana koştu. Nihayet o karanlığın içinde aradığı aydınlığı (oğlunu) buldu. İşittim: kervancıların yanına döndüğü zaman deveciye : Biliyor musun, diyordu, yavruma nasıl kavuştum?
Kim karşıma çıkarsa odur diyerek."
-Demek ki aramayı bilmiyoruz biz.
-Karşımıza kim çıkarsa ona benzemiyor ama .
-Babadaki aşk yok! Bulmamak için arıyoruz sanki..
....
Aramakla bulunmaz fakat bulanlar arayanlardır...
Okuyup bitirdiğinizde neden daha evvel okumadım diyeceğiniz tadı damağınızdan etkisi zihininizden gitmeyecek bir eser...
Dersler çıkarmak dileğiyle...