Jung’un düşüncesine göre, arketiplerin zeka düzleminde, içgüdülerin de biyolojik düzlemde yer aldıkları görülür. Biyolojik düzlemde içgüdüler nasıl davranış ve tutum örnekleriyse, zihinsel yapılar düzleminde de arketipler, devinimsel zorunlu sonuçlar olarak kabullenilirler. Arketip, bir tür “Gestalt” dır, yani içgüdünün görünümü, biçimi ve imgesidir. İçgüdü kendisine uygun düşen imgeyi zekada çağrıştırarak davranışa geçer, imge de söz konusu davranışın ya da hareketin hareketlendiricisi durumuna dönüşür. Böylece, içgüdülerde olduğu gibi, arketiplerin kaynağı konusu bilimin dışına çıkar, dünya ve yaşamın yaratılışıyla ilgili varsayımlar oluşturur.Bir kez var oldular mı da -yaşamın başlangıcında- içgüdüler ve zihinsel yapılar gibi, arketipler de biyolojik ve anatomik yapılarla karşılaştırılabilir biçimde sürüp giderler. Arketipler zihinsel mimarinin temelidir. İnsanda,varoluşundan bu yana bulunurlar, onun bilinçdışını oluştururlar. C.G.Jung/ İnsan Ruhuna Yöneliş
·
12 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.