Baban giderse;
Başı dumanlı dağın gider.
Atan gider, sırtın gider!
İki kapılı bu handa menzile ulaşan yolun gider!
Baban giderse;
Darda yetişen elin gider!
Aklın gider, canın gider!
Şu dağlanmış yüreğinde çocuk kalan yanın gider!
Baban giderse;
Öpülecek elin gider,
Bayram gider...
-Can Yücel