Kitaba sabah başladım. Çantaya atıp evden çıktım. Elimden bırakamıyorum. Yarıladım, gece bitirmiş olurum. Kuyu en sevdiğim metafor. Belki de hepimiz oraya dönmek istiyoruz. Anne karnını bu kadar çekici kılan, ondan öncesine dair büyülü bir hissiyat belki de. Doğum öncesi, ölüm sonrası hep merak edilmedi mi?
Herkes kendi kuyusunu kazamaz.
Çoğu insan yanından geçer gider.
Bazıları içine girer. Kazar da kazar. Suyu buluncaya kadar.
