"Ne yanar kimse bana âteş-i dilden özge
Ne açar kimse kapım bâd-ı sabâdan gayrı. "
Fuzuli
Doğru demiş Fuzuli. Kişiye gönlünün ateşinden başka kimse yanmaz ve açmaz kapısını sabah rüzgarından başkası.
Kişiyi yakan ateş nasıl oluyor da aynı zamanda yaktığı can için en çok yanan oluyor?
Dil ateşi hem yakar hem de yanar.
Demek ki dert de gönülde derman da gönülde. Bütün mesele burada: "Ruha panzehir zehrindedir."
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.