Büyülü Gerçekçilik sever miyim? Evet. Peki gerçeğin büyüden biraz daha önde olmasını ister miyim ? Evet. Bu sorunun cevabına Latin Amerika-İtalya hattında bir müddet dolaştıktan sonra ulaşmış olduğumu düşünsem de garip bir şekilde okuma rotam beni Marquez, Borges, Cortazar ve Buzzati'yi okuduktan çok çok sonra cevaba en yakın olan yazara, Calvino'ya ulaştırdı. Calvinoyu meşhur Atalarımız kitabı ile tanıdım. Sonrasında İtalyanın taşrası denilebilecek Abruzzo eyaletinde Adriyatik denizi kıyısında Palomar ile tanıştım.Gittiğim her ülkede -fazla değiller- meydanların, köprülerin ve caddelerin silüetlerinde Görünmez Kentler'in izlerini sürdüm. Şüphesiz bunların üçü de Calvino'nun büyük bir yazar olarak anılmasına yetecek güçlü/sıradışı/büyüleyici metinlerdir ancak yazdıklarıyla ortaya çıkan külliyat Calvino'yu büyük okuma yolculuğum sırasında bir mihenk taşı haline getirmiştir. Okuduğum bir edebi metne değerlendirirken Calvinonun eserleriyle mihenge vuruyorum. Bir sıfır noktası, referans değeri benim için.Bir kış gecesi eğer bir yolcu olur da görünmez kentlere kadar ulaşırsa burayı bir zirve kabul ederek başka yollara,büyük dağlara, sırlı kentlere giden yolları aramaktan vazgeçebilir.Bu sebeple Calvino evrenine soğuk savaş döneminde yazdığı bu meşgur öyküleriyle dahil olmaktan ziyadesiyle memnunum.

AtalarımızItalo Calvino · Yapı Kredi Yayınları · 2020170 okunma

·

204 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.