Hikaye ile resim yapma denemesi, şiir gibi yani biraz. Bir şey anlatma derdi yok, o yüzden hikaye değil. Kısalığı ile hikaye sayılabilir ve olanı biteni anlatması ile. Ama aslında bir resim, bir gif gibi. Hani derste sıkılır boş bir sayfaya resim ya da çizimler yaparsınız ya, iyi bir çizerseniz çok güzel şeyler olabilir bunlar, ama kimseye göstermek için değildir. Kendiniz seversiniz, bir de defterinize kitabınıza bakan meraklı gözler. Ama kişiseldir tamamen, yayınlanmak için değildir. Bu hikayeler de öyle bence, yayınlanmamalı, Aaa, ne güzel yazmışım diye okuyup okuyup sevinebilirsiniz ama bir başkasının okuması için değil, kişisel. Kendine tost yapmak gibi, fotoğrafını çekip tüm dünyaya atmanın bir anlamı yok. Zaman kaybı bence, listeniz kabarıksa okumayın. Zaten elinizdeyse yapacak bir şey yok, Çatı adlı öykü, kitabı kurtarıyor en azından. Bir de bol bol kedi var, kedi sevmez biriyseniz benim gibi, aşırı fazla kedi var. İçim dışım kedi kokusu doldu resmen (bak bak, bir tat bırakmış aslında).

İshakOnat Kutlar · A Dergisi Yayınları · 1959789 okunma

·

25 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Alper Tarik