ölüm aşkı beklemez....
O sabah her zamanki gibi uyandım güne, güneş yine benim için doğmuş gibi bana gökyüzünden merhaba dedi, bende perdemi aralayıp ona gülümsedim, gülüşüm dudağımın kenarında kaldı, içimde bir burukluk ve beraberinde keskin bir acı hissettim, dönüp yatağıma baktım, o an anladım acının sebebini .
Her sabah sen varmışsın gibi uyanıyorum ve her gece sensizliğin koynuna uzanırken her şeyin bir rüya olmasını diliyorum, ama olmuyor, bana o son bakışın, elimi tutuşun, gözlerinden süzülen yaşlara aldırmadan, tıpkı küçük bir çocuk gibi dudak büzüşün çıkmıyor aklımdan.
Biz veda etmedik birbirimize biliyorsun, zaten veda sözcükleri yakışmazdı yaşadığımız aşka, sadece ara verdik biz, sen çok uzun bir yolculuğa çıktın, bense elinde hatıra dolu bir bavulla öylece baka kaldım…..
S.Y
··
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.