Gazete parçası
Gölgesidir ruhunun yansıyan kaldırımlara
Güneşi almışsın arkana
En onulmaz yerinden vuruyorsun yüreğimi
Gitmek dediğin ne ki
Kalışın en çok ürkütüyor beni
Hangi geceye sığınsam
Sabahında sen varsın
Kaçmak ne mümkün güneş gözlerinde
Hüznün annesi olmuş duruşun
Durduğun yerde vurulmuş ruhum
Gülmek de ölmek de
Çift başlı kartal şimdi omuzunda
En çetin ayindir
Bir sunağım kapında
Bir anlık resimdir şimdi ömrüm
Asılı duran duvarında
Bir kare senden hatıra
Her bakışta teselli oluyor ölümüme
Ve gölgesi ruhunun yansıyor kaldırıma
Bir gazete parçası örtüyorlar üstüne
Adım adının yanında yazılı.
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.