Böyle gözümüzün önünde devrilmeleri ne acı
Havaya saçılmaları,
Böyle görmek bir zamanlar annelerimizin göğüslerine,
O sonsuz mabede
Diktiğimiz yanılsamaları.
Artık ne nasılsını biliyoruz, ne zamanını,
Ruhlarımızın hangi gün huzura kavuşacağını!
Çünkü ruhlarımız amaçsızca geziyor,
Deniz köpüklerinin cereyanlı akıntıları arasında süzülüyor.
Sayfa 184 - Kafka Yayınları. 1. Baskı. Çevirmen: Seda Çıngay Mellor