Sadece yaptıklarımızla değil ; bazen hatta çoğu zaman yapmadıklarımızla söndürürüz karşımızdakinin hayat ışığını, soldururuz açması için emek harcadığı ; içinden hayatta kalmak için verdiği mücadelede gizlice suladığı çiçeklerini... Sonra bir bakarız bir gün o etrafımızda cıvıldayan neşe saçan insandan geriye hiç bir şey kalmamış... gözündeki canlılık ,yüzündeki kırmızılık, hareketlerinde ki ahenk içindeki çocuk kaybolmuş... Dostoyevski bu hikayesi isminden de anlaşılacağı üzere bir insanın çok kısa bir sürede nasıl kuru bir cesede dönebileceğinin en güzel örneklerinden biri... İyi okumalar dilerim sevgili 1k sakinleri...

Uysal KızFyodor Dostoyevski · Mütena Yayınları · 20148,2bin okunma

·

38 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Sena