Efendisinin öldüğünü duydu Ömer
Kılıcını kınısından çekerek göğe kaldırdı. Kızaran gözlerle ağlayanlara, kabullenenlere baktı. Gözleri kararmış, eli ise titriyordu. Dünya sessizce eğlıyordu. Kılıcıyla bu kederi bölmek istedi. Ah keşke bu duygu bir insan olarak karşıma çıksaydı da onu yok etseydim. Insanı ne de çok zayıflatıyor bu duygu. İnsanın ruhunu ilmek ilmek çözüveriyor. Önce dizlerinin üzerine çöküyorsun sonra ise yere kapanıp boyun eğiyorsun. Hem seni ateşiyle kavuruyor, hem de sana merhem oluyor. Ne garip bir duygu bu....