“İnsanı harekete geçiren dürtü,ki yalnızca bir tane var,kendi ruh tatminini güvenceye alması için olan gerekliliktir.O durduğunda,insan ölür.”
Cümleleriyle zihnimi kıskaca alıp,sorularla boğan kitapta insanın makine olduğu ve hiçbir seçimi veya davranışı kendi menfaatini gözetmeden yapmadığı savunuluyor ki ,ben daha doğru çok az şey duydum.
Nefesimi tutarak okuduğum kitabin kapağını kaparken :Ben Neyim? Aldıgım kararlar,eylemlerim,katıksız olduğunu düşündüğüm hislerim salt bana mı ait? Sorularını sorarken yakaladım kendimi.
Sahi İnsan nedir? “O,bir bukalemundur.”
Ve doğasının kanunu gereği,yaşadığı yerin rengini alır.Çevresindeki etkiler onun tercihlerini,nefret ettiklerini,siyasi görüşünü,beğendiklerini,ahkalını yaratır.
Evet.
İnsan bir bukalemundur.
Sevgi Ve Muhabbetle..