Oğuz Atay'ın yine "hayat bilgisi zayıf" olanları anlattığı romanı. Kesinlikle "tutunamayanlar" ın gölgesinde kalmış bir şaheser. Her zaman olduğu gibi gündelik hayatın hatta tüm hayat gayesinin saçmalığını, varoluşumuzun hiç bir rasyonel bir gerekçesinin olmadığını ve bunun verdiği anlamsızlığın getirdiği huzursuzluğu anlatıyor bu kitabında da yazar. En azından ben öyle anlıyorum. Nietzsche, bütün öte dünyaları yaratanın acı ve iktidarsızlık olduğunu ve bunun da sadece çok açı çekenlerin bir mutluluk kuruntusu olduğunu söylüyor. Oğuz Atay'ın eserinlerindeki en çok acı çeken karakterlerin ise böyle bir derdi yok. Evet tutanamamış kişiler ama tutunmanın da bir anlamı olduğuna inanmadıkları hatta tutunmanın ne olduğunu da kimsenin bilmediğini düşündükleri için büyük yalnızlığa ve ıstıraba düşüyorlar. Dolayısıyla Nietzsche'nin mutluluk kuruntusu da onlara fayda etmiyor. Ben Oğuz Atay'ın dünyadaki herkesi kocaman bir tiyatro sahnesinde kendi rollerini oynayan oyuncular olarak gördüğünü, sadece yalnız kaldıkları zamanlarda kendi varoluşlarına anlam aradıklarını düşündüğünü hissediyorum. İnsan o kadar çok rolüne kaptırıyor o kadar çok o sahnede süre alıyor ki; bir süre sonra hayatı o rolünden ibaret oluyor. Hele ki yaşadığımız yüzyılda; şairlerin bile kpss sınavına girdiği, sigortalı iş aradığı, belediye gecelerine katılabilmek için fikirlerini sattığı, normal insanların hayata tutunmak için sürekli yutkunduğu, gücü yetmediği için dövemediği insana tebessüm gösterdiği, her yönden hayatta kalma mücadelesi ile prangalara vurulup rutin bataklığına saplandığı böyle bir dönemde insanın rolünden çıkmayı başarıp varoluşuna gerekçe araması o kadar zor ki. Ne mutlu Oğuz Atay'ın karakterleri bunu başarabilmiş. Ama bunlar dert değil. Sonuçta şairin dediği gibi "zaten amaç elli ki yıl sonra hiç bakılmayacak fotoğraflarda en iyi yeri kapmak." Dünya belki de bu kadardır albayım.

Tehlikeli OyunlarOğuz Atay · İletişim Yayıncılık · 202231,2bin okunma

·

3 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Sinan ÖZKANLI