Allah'ı sevmenin mükemmel bir tarifi...
"Bir gün dedeme çocuk aklımla 'İnsan Allah'ı nasıl sevmeli dede, ne kadar sevmeli' diye sordum.
"Nefesini tut" dedi bana. Anlamaz bir bakışla baktım dedeme. "Nefesini tut ve nefes alma" diye tekrarladı. "Peki..."dedim ve nefesimi tutmaya başladım. Saate bakmayı akıl etmemiştim ama sanırım otuz saniye kadar olmuştu ve artık zorlanmaya başlamıştım. Dedem nefesimi bırakacağımı anladığı an iki eliyle burnuma ve ağzıma yapıştı. Artık nefessiz kalmayı ben tercih etmiyordum. Nefesim tükenmişti, dedemin kocaman ellerinin arasında ağzım burnum tıkanmıştı, ne olduğunu anlamamıştım.
Nefes alamıyordum, ciğerlerim yanmaya başladı. Çok kötü oldum. Başımı kaldırdım sulanmaya yakın gözlerimle dedeme baktım. Sonunda dedem ellerini çekti. Bu yaşıma geldim ama hâlâ o gün yaşadığım o birkaç saniyede ki havasızlığı unutamıyorum. Hayatımdaki en derin nefesleri dedem ellerini yüzümden çektiği an aldım. Birkaç dakika sadece nefes alıp verdim.
"Dede ..." dedim, yüzüm kıpkırmızı...
"Az önce nefessiz kaldığında, en çok neye ihtiyacın vardı?" diye sordu dedem.
"Ellerini yüzümden çekmene, nefes almaya yani, havaya "
"Peki ne kadar ihtiyacın vardı havaya?"
"Dede ölmek üzereydim baksana" dediğimde ancak çok sonra anlayıp kavrayabileceğim o cevabı verdi bana:
"İşte Allah'a da o kadar ihtiyaç duymak ve o kadar sevmek gerekiyor oğlum...
Sayfa 33 - Destek Yayınları
·
3 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.