"Dünyada önemi olan biricik şey insanın kendisidir";egotizm ahlâkın tam formülüdür ve öyle görünüyor ki başkalarının saadetini artırmak, kendi saadetini çoğaltmak demektir.
Bu prensiplerin ve ameli neticelerin şaşmaz bir şekilde kuvvetlendiği yer, görüldüğü gibi, cinsî ahlâk mevzuudur. Stendhal’in Aşka dair’de tarif ettiği ve romanlarında kadın kahramanlarına tatbik ettiği feminizm, hiçbir kayıt ve kaçamak tanımaz: Genç kızlara ve evli kadınlara bütün serbestliği vermek lâzımdır böylece onlar saadetleri peşinde koşmak hürriyetine sahip olacaktır, erkek bencilliği de bundan faydalanacak! Hemen elde edilen zevk — bazan biraz hissi, ama bilhassa çok şehvani zevk — burada menfaatin büründüğü şekildir; bu zevk, Stendhal’in ortaya sürdüğü biricik düstur, Sanseverina’nın veya Lamiel’in tatbik ettikleri yegâne düsturdur.