Esasen, yaşı göz önünde tutmak gerekirdi: birçokları gibi, Stendhal de yirmi yaşında ihtilâlci, fikirleri çok değişmediği halde, ellisinde oldukça muhafazakârdı; ama harekete geçme sabırsızlığı eskisi kadar büyük değildi, yaşama itiyattan kazanmıştı ve bilhassa sözleri daha mutedil olmuştu. Netice itibariyle, cumhuriyete muarız olduğunu söyledi:
"Adalı olmadığımıza ve Fransızlarda belki doğuştan olan ihtilâle karşı görülen meyil karşısında, bana öyle geliyor ki hiç olmazsa 1837'de kırallık hükümeti cumhuriyetlerin en iyisine tercih edilebilir. Kıratların en kötüsü, mesela Ispanya'nın VII. Ferdinand’ı eline de düşsek, ben onu iktidardaki cumhuriyetçilere değişmem. Bu cumhuriyetçiler, sanırım ki iktidara mâkul niyetlerle gelebilirler, ama hemen arkasından öfkelenirler ve yeniden ıslâhat isterler.”
1830 ihtilâlinden altı ay sonra: "Cumhuriyet menfur... Amerika’dan başka her yerde de korkunç bir haldir.” diyordu.
Sayfa 253Kitabı okudu
·
20 görüntüleme
Yaşlanınca namaza başlayan solcular gibi:)
:)) Stendhal'inki daha anlaşılır. Cumhuriyet uğruna yaşanılan yikimlari yakinen görmüş çünkü. Ama yaşlılığinda da her ne kadar alıntıda denilen unsurlar olsa da bir yanı hep Cumhuriyetten yana kalmış.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.